Heb jij soms ook het idee dat jij als mama perfect in staat bent om alles voor iedereen te doen en daarnaast ook nog eens zelf alles onder controle kunt hebben? Dan heb je waarschijnlijk last van het supermama syndroom. We jagen steeds vaker een onhaalbaar beeld na waarbij alles perfect onder controle is. Inclusief lachende kinderen. Slagen we er even niet in? Dan hebben we meteen last van een schuldgevoel, want we willen alles perfect doen. Maar waarom leggen we onszelf zulke hoge verwachtingen op? En hoe kan het dat het moederschap gepaard gaat met het idee dat je in staat bent altijd maar alles te doen voor iedereen?
Een supermama zegt ja
Door ja te zeggen tegen iets waar je eigenlijk helemaal geen tijd of zin in hebt, duikt het Supermama syndroom op. En dit zie je eigenlijk overal! Een ontzettend groot feest geven, inclusief thema of meehelpen met het één of ander op school. Maar ook door te besluiten een supergezond en uitgebreid diner klaar te maken voor vanavond, terwijl de kinderen allebei druk in huis rondrennen en je ook nog wat in het huishouden moet doen. En dat allemaal terwijl je positief en vrolijk blijft, want uit je slof schieten is niet perfect. Uiteraard wordt dit allemaal gecombineerd met een verzorgd uiterlijk, schone kleding, voldoende lichaamsbeweging, regelmatig contact met familie/vrienden én je van je beste kant laten zien op het werk. Klinkt heel onlogisch, is het niet? Toch doen we het wel.
Terwijl, als jij je volledig op je kinderen kunt richten, iedereen de dag doorkomt zonder krokodillentranen en driftbuien en je daarnaast ook je takenlijst af kunt werken, dan heb je al gewonnen, toch?
Social media supermama
Op social media zie je dagelijks beelden van echte ‘supermama’s’. de meest perfecte samengestelde lunches, meest uitbundige verjaardagsfeesten en een superverzorgde, stijlvolle mama. We tweeten, facebooken, pinnen en instagrammen erop los en daardoor lijkt het alsof het allemaal zo ontzettend makkelijk is. Langzaam sluipt hierdoor een beeld van perfectie in ons hoofd die we willen nastreven. Doordat dit bijna onhaalbaar is, leggen we onszelf steeds meer druk op. Maar wat is er mis met een moeder die haar haren ’s ochtends vroeg even snel in een knot heeft gedaan en geen make-up op heef? Wat is er mis met een broodtrommel waar ook daadwerkelijk brood in zit? Helemaal niets.
Daarnaast zien we natuurlijk alleen maar die perfecte foto’s, en niet wat er allemaal omheen gebeurt. Een stapel was die bijna tot het plafond reikt, een rommelig huis, een moeder die haar geduld verliest en snauwt tegen haar kinderen of juist een mama die op haar tenen loopt om alles maar onder controle te houden. Dit laat zien dat we onze imperfecties maar al te graag verbloemen met perfecte foto’s, zodat het lijkt alsof we alles perfect onder controle hebben. Dit zorgt er voor dat er veel moeders zijn die het gevoel krijgen dat zij de enige zijn waarbij het allemaal niet zo perfect is.
Kijk uit voor een burn-out
Voor de moeders die denken dat ze alleen zijn: dat ben je niet. niemand is in staat om alles te doen zonder daar uiteindelijk aan onderdoor te gaan. Dat is ook het grootste probleem bij het Supermama syndroom; je bent ontzettend gevoelig voor een burn-out. Iedereen heeft een ander leven, een andere persoonlijkheid, een ander energielevel en de één heeft meer geduld dan de ander. Het lukt ons echt wel om alles min of meer onder controle te hebben, en als dat eventjes niet lukt, dan maar niet. wanneer je doorgaat loopt de emmer uiteindelijk over en sla je om. Je vergeet waar je spullen hebt neergelegd, begint uit het niets te huilen om kleine dingen en vergeet afspraken. Je zit aan het einde van je Latijn, en dit is het moment waarop je lichaam duidelijk aangeeft dat je eigenlijk al te ver bent gegaan.
Ga niet voor perfectie
Wil je jezelf een groot plezier doen? Laat dan dat hele beeld van perfectie vallen. Leer om nee te zeggen wanneer je ook echt nee bedoelt. Wel is het verstandig duidelijk te maken dat je het ook echt meent wanneer je nee zegt, want mensen willen nog weleens doordrammen om hun zin te krijgen. Nee, je hebt geen tijd om mee te helpen om school. Nee, je kunt niet oppassen op de drie buurkinderen, want je hebt het al druk genoeg met die van jezelf.
Ook om hulp vragen is af en toe nodig, en daar hoef je je echt niet voor te schamen. Accepteer de hulp die je aangeboden krijgt, wanneer je hier om vraagt. Dit kan zijn aan je partner maar ook familie, vrienden of buren. Zijn je kinderen oud genoeg, dan kunnen ook zij helpen in het huishouden met kleine taken. En heb je er de financiële middelen voor, schakel dan iemand in voor de was of het huishouden.
Lees ook: Wat is warmte uitslag?
