Hoewel onze dochter inmiddels al weer meer dan zeventien maanden onze dagen (en nachten) vult met wijze levenslessen, eigenwijze streken en verrassende inzichten, zijn er regelmatig momenten dat we met onze gedachte weer even midden in de zwangerschap zitten.
Donderdagmiddag rond kwart over vijf rij ik het terrein van het kinderdagverblijf op. Mooi op tijd, denk ik nog bij mezelf. Gauw even Esmee ophalen en dan snel naar huis en hopen dat de ‘filegoden’ ons gunstig zijn gezind. Nog geen enkel signaal waar uit blijkt dat ik binnen vijf minuten letterlijk op zoek moet gaan naar woorden. Dochterlief zit al triomfantelijk in het midden van de hal op mij te wachten.
'Wat lijk je toch veel op je moeder!' Of: 'Je bent precies je vader!' Een tweetal opmerkingen die iedereen weleens naar zijn of haar hoofd geslingerd krijgt.
Nachtbraken: alleen het woord al klinkt negatief en heeft een vermoeiende lading. Het betekent zoiets van ‘zeer laat naar bed gaan’ en het is een fenomeen dat je in diverse fases van je leven opnieuw moet ondergaan.
Soms zijn er van die periodes, dat je heel veel van plan bent maar uiteindelijk moet concluderen dat niet eens de helft van alle taken daadwerkelijk zijn uitgevoerd.
Al van jongs af aan ben ik gek op zwemmen. Complete zomervakanties bracht ik door in het lokale zwembad. Terwijl de meeste kinderen hun ontbijt amper achter de kiezen hadden, stond ik al gereed op de duikplank. Uiteraard gehuld in een kleurrijke en ultrasportieve zwembroek.
Zo, het is weer januari! De kerstboom geniet van z’n laatste rustplaats bij het groen afval en onze kastdeur is eindelijk weer verlost van z’n kortstondige relatie met kerstkaarten en plakband. Het leven is weer even gewoon normaal.
Er zijn in het leven soms van die kleine ongemakken. Kleine ongemakken die telkens terugkeren. En elke keer weer trek je dezelfde voorspelbare conclusie. Gelukkig leer je er in de loop der jaren mee om te gaan: het is vervelend maar je weet dat het vanzelf weer weg gaat. Ter verduidelijking kan ik voor de dames natuurlijk een zeer sprekend voorbeeld noemen.
Tijden veranderen,’ hoor je mensen geregeld zeggen. Een uitspraak die vrijwel overal gerechtvaardigd is. Van het hedendaagse taalgebruik onder puberend Nederland tot de diversiteit aan tv-programma’s op een willekeurige zaterdagavond.
Met de komst van Esmee hebben wij een nieuwe categorie kunnen toevoegen aan onze inmiddels verassend gevarieerde inboedel. En dan heb ik het niet over het meubilair op haar slaapkamer, maar natuurlijk over alle baby-spullen.
