‘Wat lijk je toch veel op je moeder!’ Of: ‘Je bent precies je vader!’ Een tweetal opmerkingen die iedereen weleens naar zijn of haar hoofd geslingerd krijgt.
‘Wat lijk je toch veel op je moeder!’ Of: ‘Je bent precies je vader!’ Een tweetal opmerkingen die iedereen weleens naar zijn of haar hoofd geslingerd krijgt. En het is wat dat betreft ook een waarheid als een koe. Want iedereen neemt tijdens het opgroeien bepaalde zaken over van de almachtige toezichthouders, ook wel ouders genoemd.
Bepaalde uitspraken, handelingen, gezichtsuitdrukkingen of zelfs dansjes. En dat merken wij nu ook. Onze dochter begint namelijk steeds meer gedrag van ons te kopiëren. En wanneer dit gedrag door haar dan ook in de juiste situatie wordt toegepast, is het feest pas echt compleet!
‘Daahaa’ en ‘doehoe’
Zo weet Esmee als geen ander hoeje mensen anno 2012 geloofwaardig moet begroeten. De ’tik-‘em-aan-ouwe’ wordt door haar dan ook als een standaard handeling verricht, zonder blikken of blozen. Evenals de wat klassiekere uitvoering in de vorm van een ‘high-five’.
En wanneer onze dame van meerdere mensen tegelijk afscheid moet nemen of wanneer ze in gezelschap op niveau verkeert, komt de begroeting à la Beatrix goed van pas: een sjieke handdraai op schouderhoogte. Natuurlijk mogen de welgemeende woorden ‘haaaai’ en ‘daahaa’ dan ook niet ontbreken. Het liefst zes keer achter elkaar. Ik zie haar al staan op Koninginnedag: onvermoeibaar en altijd vrolijk! En ten slotte wordt er in de informele sferen adequaat gehandeld door ‘daahaa’ te vervangen door ‘doehoe.’ Ze is zo lekker gewoongebleven.
Schuld bekennen
Niet alleen woorden wordengekopieerd, ook bepaalde handelingen worden feilloos door Esmee eigen gemaakt. Wanneer ze met haar poppenwagen ons tv-meubel ramt bijvoorbeeld (wat nog weleens voorkomt), wordt er direct schuld bekend door haar hand voor de mond teslaan. Wanneer ze dan ook nog overtuigend ‘oh oh!’ roept, realiseert ze zichdat ze er echt gloeiend bij is.
Maar tegenover schuld bekennen staat natuurlijk erkenning krijgen. Iets wat onze dochter maar al te graag krijgt. Wanneer er in haar ogen iets naar tevredenheid wordt afgewikkeld, moet dit worden bevestigd meteen luid applaus.
Ook proosten is voor haar inmiddels een zorgvuldiguitgevoerde activiteit. Ze ziet het als een bekroning op een gezellig samenzijn, en gelijk heeft ze natuurlijk! Alleen is het mooie wijnglas van papa geen partij voor de zwaar kaliber tuitbeker van Esmee.
En wat dacht je van mobiel bellen? Als een verliefde puber die stiekem met haar eerste vriendje belt, staat ze regelmatig midden in de woonkamer te poseren. Dat ze hier meestal de afstandsbediening voor gebruikt, laat ik maar even achterwege.
Huishouden
Het zijn allemaal woorden en handelingen die ze op de een of andere manier van ons heeft overgenomen. Onbewust ben je een belangrijk voorbeeld geworden voor je kleine meid. Een verantwoordelijke taak, vind ik persoonlijk. Een taak die ik natuurlijk vanaf heden uiterst serieus neem. Dus laat ik me tegenwoordig van mijn beste kant zien in het bijzijn van Esmee. Want ‘een goed voorbeeld doet volgen,’ zeggen ze toch?
Dus pak ik wat vaker de stofzuiger als Esmee in de woonkamer aan het spelen is. Of ik onderbreek een spannende episode van Bumba om te laten zien hoe je het beste de was op kunt vouwen.
In het kader van een eerlijke verdeling in huishoudelijke taken, zou het namelijk best fijn zijn als ze deze handelingen op den duur ook van ons overneemt. Helaas moet ik constateren dat dit tot nu toe nog niet het geval is. Jammer, maar wat niet is, kan gelukkig nog komen…
Lees hier de eerste twee columns van Daan:
–Ananas, frambozenthee en nog wat dingen – 07.05.2011
–Welkom op de wereld! 09.05.2011
Daan is sinds 9 mei 2011 de trotse vader van Esmee. Elke
maand schrijft hij een column op Babyvandaag. ‘Als groentje in de wereld
van het ouderschap krijg je het soms zwaar voor de kiezen’
