Nederlandse moeders gaan bij ziekte van hun kind niet snel naar de huisarts. Dat meldt Gezondheidsnet.nl. Uit een onderzoek onder vrouwen in Frankrijk, Duitsland, Verenigd Koninkrijk en Nederland blijkt dat slechts 5 procent van de Nederlandse moeders bij ziekte van hun kind contact op nemen met de huisarts. In anders Europese landen grijpen ouders veel sneller naar de telefoon.
Ook toont de studie aan dat Nederlandse moeders hun kind bij ziekte minder vaak thuis houden en minder snel medicijnen geven.
Wanneer een kind ziek is meten de meeste Europese moeders eerst de temperatuur op. Bijna de helft van de Franse moeders neemt daarna contact op met de huisarts. Dit in tegenstelling tot de Nederlandse moeders. In Nederland geeft slechts 10 procent hun zieke kind direct een pijnstiller. In het Verenigd Koninkrijk geeft de helft direct een pijnstiller. Britse en Duitse moeders geven hun kinderen veel meer te drinken dan Nederlandse moeders.
In Europa hebben bijna alle huishoudens een thermometer in huis. In Nederland heeft 60 procent er minimaal twee in huis liggen. Het oor is de meest populaire plek om de temperatuur te meten.
Lees ook:
Ja ik heb veel mee gemaakt met de Nederlandse huisartsen ze nemen klachten toch meestal niet serieus en een huisarts is eigenlijk niet meer dan een handrem voor het ziekenhuis.
Immers redeneren de huisartsen dat met een beetje lijden de kwaal vanzelf geneest.
Echter soms gaat het fout met dood als eind station en dan zijn de huisartsen niet verantwoordelijk worden niet berispt of worden niet ontslagen of hoeven geen schade vergoeding te betalen.
Waarom zou je dan nog naar een huisarts?
Precies.. Als moeder voel je vaak veel beter aan wanneer iets nodig is dan een huisarts. Jij kent je kind het beste en je eigen intuïtie klopt vaak toch!
Nederlandse moeders zijn wellicht niet zo snel bezorgd….
Er zijn gewoon culturele verschillen.
Nederlanders zijn niet zulke voorztnders van pillen..die pillen zijn dan ook duurder(minder omzet)
In Frankrijk lusten ze er pap van..pillen goedkoper(meer omzet)
Verkoudheid/snotteren heerst wat..eerst de huis tuin en opoe methodes..als het aanvalsgewijs gaat huilen en gillen (oorontsteking), dan is die huisarts erg dichtbij..reken maar!
Uiteraard, de Nederlandse ouders zijn te druk bezig met hun eigen baan om zich om hun kinderen te bekommeren.
Zijn er vergelijkingscijfers van NL, Dld, Fr, GB w.b. kindersterfte (dus niet bij de bevalling), blijvende restverschijnselen nu na ziekte (dus niet polio indertijd in de bible-belt), zware operaties ivm te laat/ te vroeg ingrijpen, immuniteit voor bv antibiotica, allergie, etc ? Pas dan zegt het me iets zo’n bericht.
Overigens ga ik -en ik geloof de meeste Nederlanders in vergelijk met buitenland(ers)- ook voor mezelf niet zo snel naar de huisarts: gezond verstand, huismiddeltjes en tips (folders van apotheek/ huisarts) helpen iha al genoeg. Zoniet: dan ga ik alsnog naar HA.
Ik ga ook niet zo snel naar de HA. Het gaat vaak vanzelf weer over. Laat m’n gevoel spreken. Kinderen zijn bezig hun weerstand op te bouwen…
Cultuurverschil, als je het mij vraagt. In landen als Frankrijk en Spanje is op elke straathoek een apotheek en loopt men voor veel kleine gezondheidsproblemen direct naar een arts. ‘Actief handelen’ wordt veel belangrijker gevonden in dergelijke landen. In Nederland is dat anders. Dat is niet beter of slechter, maar gewoon anders.
Ik moet denken aan een tekst in de spreekkamer van mijn voormalige huisarts (vrij vertaald uit het Gronings): “Griep, als je niets doet duurt het een week, als je medicijnen neemt zeven dagen”.