Bij ons duurde het 14 maanden (eerste kindje), 14 maanden vol hoop, teleurstelling, frustratie, bezoekjes aan de fertiliteitsafdeling, een occasionele huilbui, stampvoeten… 😀 En toen heb ik het een beetje “losgelaten”, een nestje kittens van de dierenbescherming in huis gehaald om mijn moedergevoelens alvast wat op die hulpeloze wezentjes te projecteren, en raar maar waar! Een week later was ik zwanger!! En toen kreeg dit Stresskonijntje het natuurlijk weer te verduren, als alles maar goed gaat, als dit, als dat … voorlopig verloopt alles voorspoedig, joepie!! En dames bij wie het ook wat moeizamer gaat, jullie zijn vast de volgende op de lijst, het komt he le maal goed !!
