Hoi meiden, ik heb inmiddels de hele procedure achter de rug! Mijn vriend heeft slechte zaad kwaliteit dus we werden gelijk doorverwezen voor ICSI dat is hetzelfde als IVF alleen de bevruchting van de eicel word net iets anders gedaan dan bij IVF. Als je voor het eerst beseft als stel dat je na een lange tijd proberen niet zwanger raakt is dat al zeer teleurstellend en na het gesprek met de huisarts word je doorverwezen naar het ziekenhuis. Toen wij daar voor het eerst kwamen, kwam er zoveel info op ons af dat ik er helemaal duizelig van werd. Doordat mijn vriend zijn zaad niet sterk genoeg bleek werden we gelijk op de wachtlijst gezet voor ICSI. Wat ik vooral het moeilijkste vond was het besef dat ook wij nu een stel waren waar het niet van zellf ging. Al mijn vriendinnen hadden dit probleem niet! Waarom wij wel? Dat vond ik het moeilijkst, en dan word er een doos aangeleverd thuis met alle spuiten en medicijnen erin die je de komende tijd moet gaan toedienen en gebruiken. Het is geestelijk niet niks. Je kan op heel veel forums ervaringen lezen van andere maar daar word je soms ook niet vrolijker van! Maar ik moet zeggen na dat bij mij het besef was ingedaald, heb ik de hele periode van het medicijnen nemen en zelfs het spuiten als niet zo erg ervaren! Ik heb geen enkele bijwerking gehad, alles verliep goed. Het duurt ook maar 1 maandje en dan heb je als alles loopt zoals het hoort al de terugplaatsing! Deze heb ik vorige week maandag gehad! Dus ik zit nu in mijn wachtweken (2 Weken) dus ik hoor over 1 week of ik zwanger ben dmv een bloedtest! Dus meiden wees niet al te droevig, als je eenmaal ermee bezig bent valt het reuze mee (althans dat is mijn ervaring) natuurlijk leuk is anders! Maar we weten waar we het voor doen toch!! Mochten jullie vragen hebben dan hoor ik het wel groetjesssss Koekie
.
