Goed nieuws voor stellen die niet meteen
zwanger worden. Een vruchtbaarheidsbehandeling is niet altijd nodig. Een nieuwe
studie van de Radboud Universiteit in Nijmegen toont aan dat van de koppels die
verminderd vruchtbaar zijn, uiteindelijk drie op de vier vrouwen zwanger raakt.
Onderzoeker Monique Brandes van het UMC st Radboud analyseerde de gegevens van
2500 stellen. De stellen probeerde langer dan een jaar spontaan zwanger te worden. Ze hadden zich bij een
arts gemeld met hun probleem. Brandes, gynaecoloog in opleiding, is nagegaan
wie van de vrouwen van de koppels er uiteindelijk toch zwanger zijn geraakt.
Brandes: ‘Met deze resultaten kunnen we
koppels geruststellen.’ De onderzoeker adviseert artsen om een afwachtende
houding aan te nemen. ‘Bij een goede prognose is het vaak beter om even te
wachten met een behandeling. Het blijkt dat stellen toch vaker spontaan zwanger
raken dan gedacht. Wat dat betreft is dit onderzoek een eye-opener. Het laat
zien wat er in de praktijk gebeurt. Artsen realiseren zich soms niet dat zoveel
vrouwen uiteindelijk toch op een natuurlijke manier in verwachting raken. In
Amerika gaan ze veel sneller over op een IVF-behandeling. Terwijl het niet
zeker is of agressiever beleid wel echt leidt tot meer zwangerschappen.’
Moeilijk zwanger worden
Zwanger worden gaat niet bij iedereen makkelijk. Sommige vrouwen zijn in de
eerste maand zwanger, voor anderen duurt het langer. Dit heeft verschillende
oorzaken.
De kans om zwanger te raken is tot je dertigste vijftien procent per maand.
Dertig procent van de vrouwen raakt binnen drie maanden zwanger, zeventig
procent binnen een half jaar en tachtig procent binnen één jaar. Raak je na een
jaar niet zwanger dan volgt er vaak een bezoek aan de huisarts. Je huisarts
doet onderzoeken en verwijst je indien nodig door naar de gynaecoloog.
De kans op een zwangerschap kun je zelf
vergroten. Vrouwen met overgewicht
hebben twaalf procent minder kans om zwanger te raken. Ook alcoholgebruik heeft
invloed op de vruchtbaarheid. Lees hier tips om de kans op een zwangerschap
te vergroten.
Lees ook de artikelen ‘Wat kun je zelf doen als vrouw’ en ‘Wanneer naar de
huisarts gaan’.
Toch zwanger ondanks vruchtbaarheidsproblemen
Het onderzoek van dr Monique Brandes van UMC St Radboud is zeer hoopgevend, omdat hieruit blijkt dat binnen de medische wereld nu ook serieus gekeken wordt naar zwangerschappen die bij ongewenst kinderloze paren alsnog spontaan ontstaan. Dit blijken er niet weinig te zijn. Dat is goed nieuws voor ongewenst kinderloze paren, omdat zij lang op een spontane zwangerschap mogen blijven hopen. Maar dat is nog niet het hele verhaal.
Bij vrouwen neemt de vruchtbaarheid na het 30ste levensjaar merkbaar af met de leeftijd. Onder andere doordat oudere vrouwen per cyclus minder dagen (dus korter) vruchtbaar zijn. Jonge, vruchtbare vrouwen zijn per cyclus een dag of vijf zeer vruchtbaar. Met het ouder worden verkort deze periode, tot soms maar één zeer vruchtbare dag per cyclus. Hierdoor is de kans op spontane zwangerschap relatief klein. Vrouwen met kinderwens hebben, indien er geen medische oorzaken zijn voor hun kinderloosheid, daarom allereerst de kennis nodig om bij zichzelf te kunnen waarnemen op welke dag(en) ze wèl vruchtbaar zijn en wanneer niet, om hiermee de kans op zwangerschap per maand fors te kunnen verhogen. In Duitsland wordt dit sinds de jaren ‘80 wetenschappelijk onderzocht, en is met de resultaten een effectieve didactische methode ontworpen. Het consulentennetwerk van NFP-Nederland onderwijst deze NFP-methode.
Recent Duits onderzoek toont nu zelfs aan dat van stellen die korter dan drie jaar ongewenst kinderloos zijn alsnog ongeveer de helft binnen acht maanden op natuurlijke wijze zwanger raakt, door gebruik van deze NFP-methode. Dit zonder belastende hormoonkuren etc., en tegen veel lagere kosten. NFP vormt daarom bij onvervulde kinderwens, ook in periodes van wachten op medisch handelen, een uitstekende “eerste stapâ€. Enkele ziektekostenverzekeraars hebben de NFP-cursus voor kinderwens daarom reeds in hun pakket opgenomen.
Namens NFP-Nederland,
Dr Th.M. Barenbrug