De
liefde voor je (ongeboren) baby moet groeien. Er zijn genoeg ouders die heel
trots en blij met de zwangerschap zijn, maar die het moeilijk vinden om van de
baby te houden. Ze hebben de kleine nog nooit gezien of gevoeld.
Maar wanneer
de ouders in spe de baby hebben gevoeld krijgen ze er veel meer een gevoel bij. Het wordt allemaal wat werkelijker en er begint een besef te komen dat jullie
kindje daadwerkelijk zich in de buik ontwikkelt. Hoe verder de zwangerschap
vordert, hoe ‘echter’ het kindje wordt.
En vooral bij het zien van de echo kun je langzaam je steeds beter voorstellen
hoe het voelt om straks voor de kleine te zorgen.
Een meisje of een jongen
Veel ouders zullen hun voorkeur voor een
jongen of meisje niet snel uitspreken. Ze vinden het niet eerlijk tegenover het
kindje dat op komst is. ‘Als het maar gezond is’, luidt het standaard antwoord.
En dat is helemaal waar. Maar het is moeilijk je voor te bereiden op een kindje
zonder je daarbij een voorstelling te maken.
Veel toekomstige ouders hebben toch ‘stiekem’ een voorkeur. Ervaringen uit de eigen opvoeding kunnen ook voor een sterke
voorkeur zorgen. Misschien wil jij die speciale band die je met je moeder hebt,
ook herhalen met je eigen dochter. Je hoeft je hier helemaal niet schuldig over
te voelen. Het is belangrijk dat je geniet van de baby zoals jij je die
voorstelt en voel je niet schuldig als het anders blijkt te zijn. Misschien dat
je dan even moeten wennen, maar
je zult merken dat je je straks niets anders meer kan voorstellen.
En als je nou al gelijk van je baby-jongen in je buik houdt, maar niet van hoe je eruitziet?
Want we zijn heel blij dat ik zwanger ben en hopelijk straks een zoontje hebben, maar ik voel me maar een dikke pudding oid…